مقایسۀ اثر تمرین تنفسی دیافراگمی و هوازی بر عملکرد ریۀ بیماران زن بهبود یافته از عفونت کووید–19 شهرستان زابل

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

2 گروه داخلی، دانشکده پزشکی، بیمارستان امیرالمومنین (ع)، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران

3 گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

چکیده

زمینه و هدف: برای بهبود عملکرد تنفسی افراد مبتلا به کووید–19، درمان‌های مختلفی ارائه شده است. تحقیق حاضر با هدف مقایسه اثر دو روش تمرین تنفسی دیافراگمی و هوازی بر عملکرد ریه بیماران بهبود یافته از کووید-19 انجام شد.
روش‌ها: این مطالعه از نوع نیمه‌تجربی با دو گروه تمرین و یک گروه کنترل بود. از میان زنان بهبودیافته کووید-19 مراجعه‌کننده به بخش‌های ریوی و کرونایی مراکز درمانی شهرستان زابل در سال1401، 30 نفر (با محدوده سنی 25 تا 40 سال) با 20 تا 40 درصد درگیری ریوی به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در 3 گروه تمرین تنفسی دیافراگمی ‌(10 نفر)، تمرین ورزشی هوازی (10 نفر) و گروه کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. برای اندازه‌گیری حداکثر اکسیژن مصرفی از آزمون شاتل و برای اندازه‌گیری شاخص‌های عملکرد ریوی از دستگاه اسپیرومتری استفاده شد. برنامه گروه‌های تمرین شامل 3 جلسه در هفته به مدت هشت هفته بود. تفاوت درون گروهی با روش t زوجی و تفاوت بین­ گروهی با روش تحلیل واریانس یکطرفه توسط نرم ­افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج آزمون t زوجی نشان داد، مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی و شاخص‌های عملکرد ریوی در گروه‌های تمرین ورزشی هوازی (PFEF<0.001), PFEV<0.001, PFVC<0.001, PVo2max<0.001) و گروه تمرین تنفسی دیافراگمی (PFEF=0.002, PFEV=0.001, PFVC<0.001, PVo2max<0.001) افزایش یافته است، درحالی­ که میانگین شاخص FEV1/FVC  بعد از مداخله، در گروه‌های تمرین، تغییری نکرد (Paerobics = 0.92, Pdiaphragmatic = 0.77). همینطور نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه، نشان داد، افزایش مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی (0/001=P) و شاخص‌های عملکرد ریوی (PFEF=0.002, PFEV=0.002, PFVC=0.003) پس از تمرین هوازی، نسبت به تمرین تنفسی دیافراگمی، بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: روش‌های تمرین تنفسی دیافراگمی و تمرین ورزشی هوازی هر دو در اصلاح عملکرد ریۀ بیماران بهبودیافته از کووید-19 مؤثر بوده و اثر تمرینات ورزشی هوازی بیشتر از تمرینات دیافراگمی است.

کلیدواژه‌ها

طب نظامی
دوره 25، شماره 3 - شماره پیاپی 121
مرداد و شهریور 1402
صفحه 1870-1879

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار