رودوتورولا موسیلاجینوزا عامل اونیکومایکوزیس در یک زن جوان با ایمنی سالم در ایران: گزارش مورد

نوع مقاله : گزارش مورد

نویسندگان

1 گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی چالوس، چالوس، ایران

2 گروه قارچ شناسی پزشکی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

3 گروه انگل شناسی و قارچ شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران

4 مرکز تحقیقات تروما در عملیات پلیس، معاونت بهداشت، امداد و درمان، فرماندهی انتظامی، تهران، ایران

5 مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

6 گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

7 گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران

8 گروه میکروبیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

چکیده

زمینه و هدف: رودوتورولا موسیلاجینوزا به عنوان یک پاتوژن بالقوه در میزبان­ های سرکوب شده سیستم ایمنی ظاهر شده است. این عامل قارچی به ندرت باعث ایجاد انیکومایکوزیس در میزبان­ های دارای ایمنی سالم می­ شود. در این مطالعه اونیکومایکوزیس ناشی از این سویه روی ناخن ­های مختلف پا و دست در یک بزرگسال جوان دارای قابلیت ایمنی معرفی می ­شود.
معرفی بیمار: بیمار یک خانم 18 ساله با علائم بالینی ناخن شست پای چپ در قسمت دیستال پودری و لیز شده و هیپرکراتوز زیر ناخن با اریتم مختصر در اطراف بود و ناخن انگشت سبابه دست چپ دفورمه و با سطح چین­ دار و دارای شیار که به آزمایشگاه مرکز درمانی حضرت قائم(عج) مراجعه نمود. پس از اقدامات تشخیصی، او تحت درمان خوراکی ایتراکونازول 200 در روز به مدت 2 ماه به همراه پماد موضعی کلوتریمازول و سولفاستامید قرار گرفت و درمان شد. ناخن­ ها به طور رضایت بخشی به درمان پاسخ دادند. پس از دو ماه قطع دارو، عدم وجود قارچ در نمونه بالینی تایید گردید. شناسایی و تعیین هویت قارچ توسط ویژگی ­های مورفولوژیکی، کشت و همچنین با روش مولکولی DNA تایید شد و رودوتورولا موسیلاجینوزا به عنوان عامل اتیولوژیک اونیکومایکوزیس گزارش گردید. حساسیت دارویی ضدقارچی در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن طبق دستورالعمل CLSI تعیین شد.
نتیجه‌گیری: گونه ایزوله شده به عنوان یک گونه غیرمعمول اونیکومایکوزیس معرفی شد که لازم است حساسیت آن به کتوکونازول، ایتراکونازول و اکونازول و مقاومت آن به آمفوتریسین ب و نیستاتین توسط متخصصین آزمایشگاه قارچ شناسی و متخصصین بالینی مورد ملاحظه و توجه قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها