زمینه و هدف: عدم وجود هر گونه درمان یا پیشگیری قطعی از بیماری کووید-19، استرس و نگرانی زیادی را در جوامع ایجاد کرده است. در مطالعه حاضر افسردگی، استرس و اضطراب پرستاران شاغل در بخش های مرتبط با بیماران کرونا ارزیابی شد.
روش‌ها: این مطالعه مقطعی در سال 1399-1398 با شرکت 125 پرستار شاغل در بخشهای بستری بیماران مبتلا به کووید-19 در بیمارستان نهم دی شهر تربت حیدریه انجام شد. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه استاندارد شده DASS-21 بود.
یافته‌ها: تعداد ۱۲۵ پرستار با میانگین سنی 6/5±29/4سال شرکت داشتند. نتایج آزمون کای اسکوئر نشان داد افسردگی، اضطراب و استرس پرستاران در حد متوسط بود. نتایج آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد افسردگی با سن (0/002=P < /span>)، اضطراب با سن (0/018=P < /span>)، وضعیت استخدامی (0/009=P < /span>) و رضایت از تجهیزات حفاظت فردی (0/015=P < /span>) و استرس با سن (0/011=P < /span>)، وضعیت استخدامی (0/023=P < /span>) به صورت معنیداری در ارتباط است.
نتیجه‌گیری: میزان افسردگی، اضطراب و استرس در پرستاران شاغل در بخشهای مرتبط با کووید-19 در بیمارستان نهم دی شهر تربت حیدریه متوسط می باشد. به نظر می رسد توجه به آموزش پرستاران جهت رویارویی با موارد بحرانی مشابه با کووید-19 و افزایش تجهیزات حفاظت فردی میتواند در پیشگیری از ابتلای پرستاران به افسردگی، استرس و اضطراب موثر باشد.
)