بررسی میزان شیوع ناهنجاری های اسکلتی عضلانی و ارتباط آن با سابقه کاری در پرستاران رسمی مذکر شاغل در یک مرکز درمانی نظامی شهر تهران طی سال 1398

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)

2 مرکز تحقیقات مدیریت سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

چکیده

زمینه و هدف: شیوع نسبتا زیاد میزان ناهنجاری­های ساختاری و همچنین اهمیت تشخیص به موقع این ناهنجاری­ها در پیشگیری از بروز آسیب­های بعدی در کارکنان هر سازمانی امری ضروری به نظر می­رسد. هدف تحقیق حاضر بررسی میزان شیوع ناهنجاری های اسکلتی عضلانی و ارتباط آن با سابقه کاری در پرستاران رسمی مذکر شاغل در یک مرکز درمانی نظامی طی سال 1398 بود.
روش‌ها: مطالعه مقطعی حاضر در یک مرکز درمانی نظامی شهر تهران انجام گرفت و طی آن 159 نفر از پرستاران رسمی مذکر شاغل در بخش­های مختلف مرکز درمانی نظامی در سال 1398 مورد معاینه قرار گرفتند. نمونه گیری به صورت هدفمند صورت گرفت که طی آن تعداد 104 پرستار رسمی مذکر که دارای ناهنجاری­های سر به جلو و کایفوز بودند وارد تحقیق شدند. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق عبارت بودند از پرسشنامه اطلاعات فردی شامل (ﺳﻦ، ﻗﺪ، وزن، BMI، سابقه کاری، میزان ساعت کاری، بخش محل خدمت)، خط­کش منعطف و گونیامتر (برای اندازه­گیری زوایای کایفوز پشتی و سربه جلو). تجزیه و تحلیل داده­ها بوسیله نرم‌افزار SPSS نسخه 23 در سطح معناداری 05/0≥P < /span> انجام گرفت.
یافته‌ها: از میان 159 نفر از پرستاران نظامی،‌ تعداد 104 نفر با میانگین سنی 9±6/35 سال و سابقه کاری 9±8/14 سال حضور داشتند. شیوع ناهنجاری­های سربه جلو و کایفوز افزایش یافته به ترتیب 93/28 درصد و 47/36 درصد بود. همچنین یافته­ها نشان دهنده همبستگی مثبت بین سابقه کاری با ناهنجاری سربه­جلو (228/=, r020/0=P < /span>) و سابقه کاری با کایفوز افزایش یافته (29/0=, r003/0=P < /span>) بود.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر حاکی از شیوع نسبتا بالای ناهنجاری­های سربه جلو و کایفوز در میان پرسنل پرستاری نظامی می­باشد و از لحاظ آماری نیز میزان شیوع این ناهنجاری­ها در پرستاران با سابقه کاری بالاتر، به مراتب بیشتر بود. لذا لازم است در وهله­ اول عوامل موثر در وقوع این ناهنجاری­ها شناسایی و در وهله­ دوم به حذف و یا اصلاح آنها پرداخته گردد.

کلیدواژه‌ها