زمینه و هدف: پرسنل نظامی با عوامل استرس زای زیادی روبرو هستند. این مطالعه به منظور شناخت مکانیسم های مقابله ای در مواجهه با عوامل استرس زا در پرسنل نظامی انجام شده است.
روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی همبستگی و نمونه پژوهش آن 384 نفر از کارکنان نیروی دریایی بودند که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای طبقهای انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه عوامل استرسزا در نظامیان که توسط آزاد مرزآبادی ساخته شده و پرسشنامه مکانیسمهای مقابلهای لازاروس-فولکمن بودند. عوامل استرسزا در شش حیطه (عوامل مربوط به منطقه محل اشتغال، عوامل اجتماعی، شغلی، شخصی، خانوادگی و عوامل مربوط به نظامیگری) و مکانیسمهای مقابلهای دارای 8 زیر مقیاس: مقابله مستقیم، فاصله گرفتن، خود کنترلی، طلب حمایت اجتماعی، پذیرش مسولیت، گریز- اجتناب، حل مساله برنامه ریزی شده و ارزیابی مجدد مثبت ارزیابی شدند.
یافته‌ها: در بین عوامل استرسزا بالاترین سطح استرس مربوط به عوامل حیطه نظامیگری با میانگین 95/17 بود. بیشترین مکانیسم مقابلهای مورد استفاده ارزیابی مجدد مثبت با میانگین 65/10 بود. میانگین استفاده از مکانیسمهای مساله محور به طور معنیدار بیشتر از مکانیسمهای هیجان محور بود (001/0>P < /span>). بین اغلب عوامل استرسزا با مکانیسمهای هیجان محور رابطه مستقیم و مثبت و با مکانیسمهای مساله محور رابطه منفی و معکوس وجود داشت.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که افراد شرکت کننده در مقابله با عوامل استرسزا بیشتر از مکانیسمهای مساله محور استفاده می‌کنند. با این وجود لازم است اقدامات مناسب جهت کاهش استفاده از راهکارهای هیجان محور و همچنین تقویت استفاده از مکانیسمهای مقابلهای مساله محور صورت پذیرد.
)