تبیین و ارائه مدل مفهومی سیاستگذاری مقابله با شیوع چاقی در نظامیان جمهوری اسلامی ایران

زمینه و هدف: مطالعه حاضر، روایتی معرفت‌شناسانه از ماهیت جمعی مسأله شیوع چاقی در نظامیان است که با مرور دانش موجود و مسیرهای حال و آینده منجر به چاقی در نظامیان و شرح و بسط مفهومی آن، مدلی مفهومی جهت سیاستگذاری مقابله با چاقی ارائه می‌دارد. شیوع چاقی، چالشی جدی برای ماموریت نیروهای مسلح ایران است.
روش‌ها: با رویکردی ساخت‌گرا، موضوعات زیر مرور گردید: ۱-درک شیوع چاقی در سطح فردی، ۲-رابطه سبک زندگی نظامی با شیوع چاقی ۳- تأثیرات شیوع چاقی در جامعه بر شایستگی رزمی سازمانهای نظامی.
یافته‌ها: شیوع چاقی محصول یک زمینه زندگی چاقی‌زا است و مسؤلیت‌پذیری فرد کفایت نمی‌کند. عدم تعادل انرژی (دریافتی) و (مصرفی) و ناپایداری روانشناختی عجین با حرفه نظامی، اضلاع مثلث چاقی‌زا در جوامع نظامی است. از طرفی، شیوع چاقی در جامعه، بخصوص در کودکان و نوجوانان و جوانان بعنوان نظامیان پایور یا وظیفه آینده و بطورخاص در فرزندان خانواده‌های نظامی بعنوان محتمل‌ترین داوطلبان آینده حرفه نظامی، ماموریت و شایستگی رزمی نیروهای مسلح را تهدید می‌کند.
نتیجه‌گیری: با فهم پیچیده سیستمی از ماهیت مسأله چاقی؛ بیولوژی و انتخابهای فردی، عملکرد ‌تنظیمی سازمان نظامی، زمینه‌ رفتاری، تأثیرات چاقی‌زای بخش‌های سیاستگذاری و بافتار فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، پنج سطح تعیین‌کننده‌ چاقی در نظامیان می‌باشند که می‌تواند به پنج سطح سیاستگذاری مقابله با شیوع چاقی برگردانده شود. مهار و معکوس‌سازی روند شیوع چاقی، مستلزم صبر استراتژیک و کوشش‌های هماهنگ و هم‌افزا و همکاری و مشارکت در همه سطوح و بخش‌ها نظامی و ملی است.