2
گروه طب ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3
دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
چکیده
اهداف: هدف از این تحقیق بررسی زمان‌بندی فعالیت عضلات موافق و مخالف عملکردی رباط صلیبی قدامی ورزشکاران دارای پرونیشن افزایش‌یافته مچ پا با ورزشکاران سالم بود.
روش‌ها: در تحقیق حاضر تعداد 15 ورزشکار دارای پرونیشن افزایش‌یافته مچ پا و 15 ورزشکار سالم به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدند. سیگنال‌های الکترومیوگرافی با استفاده از الکترود سطحی از 7 عضله (مدیال همسترینگ، بایسپس فموریس، گلوتئوس مدیوس، رکتوس فموریس، واستوس لترالیس، واستوس مدیالیس و مدیال گاستروکنمیوس) ثبت شد. روش آماری MANOVA جهت بررسی زمان‌بندی فعالیت عضلات در بین دو گروه استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون‌های آماری با استفاده از آزمون مانووا نشان داد بین زمان‌بندی فعالیت عضلات رکتوس فموریس (007/0=P < /span>) و واستوس لترالیس (002/0=P < /span>) بین دو گروه تفاوت معنی‌دار وجود دارد و بین زمان‌بندی فعالیت سایر عضلات ارتباط معنی‌داری وجود ندارد (05/0≤P < /span>).
نتیجه‌گیری: ناهنجاری پرونیشن افزایش‌یافته مچ پا با تغییر در زمان‌بندی فعالیت عضلات رکتوس فموریس و واستوس لترالیس می‌تواند به عنوان یک عامل خطرآفرین در بروز آسیب‌های ACL دخیل باشد.
)