اهداف: مدیران نظامی، جایگاه مهمی در بهسازی و توسعه جامعه نظامی دارند و مهارت این مدیران باعث اثربخشی و کارایی سازمان خواهد شد. این مدیران، بیش از دیگران در معرض حوادث استرس آفرین قرار میگیرند که آثار مخرب آن هم به سازمان و هم به سایر کارکنان منتقل خواهد شد، در این مطالعه سعی شده با تبیین برخی از مشکلات مذکور، گامی در جهت اعمال برنامه ریزی مناسب و انتخاب مدیران کارآمد برداشته شود.
روش ها: در این مطالعه که به روش مقطعی توصیفی انجام گرفت از میان آموزشگاه های نظامی شهر تهران، 4 آموزشگاه به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شوند و تمامی کادر آنها مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه خود ایفا با 27 سوال در دو قسمت بود که قسمت اول آن 12 سوال برای سنجش استرس شغلی و قسمت دوم 15 سوال برای تعیین اثربخشی، براساس مقیاس 5 گزینه ای لیکرت می باشد.
یافته ها: استرس مدیران در حد متوسط و برابر 62 بدست آمد، عدم تامین بودجه و ارجاع حجم زیادی از وظایف در مدت زمان کم، به ترتیب با مقادیر 95 و 87 ، بیشترین تاثیر را در ایجاد استرس داشتند، در بررسی عوامل اثربخش، تمامی موارد، میزان اثربخشی مدیران را خوب نشان داده و عواملی چون جدی و فعال بودن، روابط مناسب و درست با زیردستان و پای بندی به اهداف، بیشترین امتیاز را داشته اند.
نتیجه گیری: آثار منفی فشارهای روحی وارد بر مدیران به سرعت در عملکرد و اثربخشی آنان نمود خواهد کرد و سبب تنزل کیفیت کار آنها خواهد شد.
)