اهداف: تغییرات و تحولات سازمانی، دارای پیامدهایی است و هر سازمانی که با تغییر و تحول مواجه می‌شود، باید با این پیامدها بهروش مناسبی برخورد نماید . هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر تغییرات بر شاخصهای سلامت سازمان و ارتباط آن با اثربخشی سازمانی بود. روشها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی در سال 1389 روی 59 نفر از پایوران یک واحد نظامی که بهروش سرشماری انتخاب شدند، انجام شد. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه محققساخته بود که قبلاً در پژوهشی مشابه به‌کار رفته بود و پس از تایید پایایی و روایی مورد استفاده قرار گرفت. میزان شاخصهای سلامت سازمانی قبل و بعد از اجرای تغییرات بررسی و تغییرات ایجادشده در آن ارزیابی شد و ارتباط بین شاخص اثربخشی سازمانی با شاخصهای سلامت سازمان بررسی شد. تحلیل دادهها با روشهای آماری توصیفی و آزمونهای کولموگروف- اسمیرنف، T زوجی و ضریب همبستگی اسپیرمن با نرمافزار SPSS 18 صورت گرفت. یافتهها: محیط سالم کاری به میزان 7/4% ، اثربخشی سازمانی به میزان 4/6% ، روحیات کارکنان به میزان 6/6% و مشارکت کارکنان به میزان 08/16% کاهش داشت ( p به‌ترتیب: 041/0 ، 013/0، 003/0 ، 048/0). نتایج نشان داد که اثربخشی سازمانی همبستگی مثبت، مستقیم و معنیدار با شاخصهای سلامت سازمان دارد. نتیجهگیری: تغییرات، بر شاخصهای سلامت سازمان تاثیرگذارند. تغییرات سازمانی ممکن است باعث کاهش شاخصهای روحیات کارکنان ، اثربخشی سازمانی و مشارکت کارکنان شود. لازم به‌نظر می‌رسد که بعد از تغییرات سازمانی، شاخصهای سلامت سازمان اندازه‌گیری شده و معایب آن برطرف شود.
توفیقی, شهرام, چاقری, محمود, عامریون, احمد, & کریمی زارچی, علی اکبر. (1401). اثیر تغییرات سازمانی بر شاخصهای سلامت سازمان و ارتباط آن با اثربخشی سازمانی. طب نظامی, 13(3), 173-179.
MLA
شهرام توفیقی; محمود چاقری; احمد عامریون; علی اکبر کریمی زارچی. "اثیر تغییرات سازمانی بر شاخصهای سلامت سازمان و ارتباط آن با اثربخشی سازمانی". طب نظامی, 13, 3, 1401, 173-179.
HARVARD
توفیقی, شهرام, چاقری, محمود, عامریون, احمد, کریمی زارچی, علی اکبر. (1401). 'اثیر تغییرات سازمانی بر شاخصهای سلامت سازمان و ارتباط آن با اثربخشی سازمانی', طب نظامی, 13(3), pp. 173-179.
VANCOUVER
توفیقی, شهرام, چاقری, محمود, عامریون, احمد, کریمی زارچی, علی اکبر. اثیر تغییرات سازمانی بر شاخصهای سلامت سازمان و ارتباط آن با اثربخشی سازمانی. طب نظامی, 1401; 13(3): 173-179.
)