اهداف: رضایت شغلی یکی از چالش‌برانگیزترین مفاهیم سازمانی و پایه بسیاری از سیاست‌ها و خط‌مشی‌های مدیریت برای افزایش بهره‌وری و کارآیی سازمان است. هدف پژوهش حاضر، تعیین عوامل فردی موثر بر رضایت شغلی نیروهای وظیفه بود. روش‌ها: در قالب پژوهشی توصیفی- تحلیلی، از جامعه آماری نیروهای وظیفه یک رده مقاومت استانی و نواحی تابعه، 165 نفر براساس روش نمونه گیری طبقه‌بندی‌شده متناسب با حجم انتخاب شدند. به‌منظور اندازه‌گیری رضایت شغلی از پرسش‌نامه سنجش رضایت شغلی ویسوکی و کروم ضمن اعمال تغییرات لازم در سئوالات پرسش‌نامه استفاده شد. داده‌های به‌دست‌آمده در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: از نظر ویژگی‌های شخصیتی مورد بررسی، افراد مثبت، قاطع و فعال نسبت به دو گروه دیگر یعنی افراد منفعل و غیرفعال و افراد پرخاشگر و منفی دارای رضایت بیشتری بودند. همچنین، سطح تحصیلات، سابقه خدمت، نوع عضویت در بسیج و رسته خدمتی افراد با رضایت شغلی آنها ارتباط معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: رضایت شغلی متغیری است که از عوامل و ویژگی‌های فردی چون سابقه، تحصیلات، نوع عضویت و رسته خدمتی تاثیرپذیر است و این عوامل در بالابردن رضایت سربازان و در نهایت، افزایش عملکرد آنها موثر هستند.
)