اهداف. اندازه‌گیری‌های آیرودینامیک، از روش‌های مفید و متداول بالینی برای کسب اطلاعات عینی در مورد عملکرد آوایی است. هدف از این مطالعه، بررسی آیرودینامیک‌های گفتار به‌دنبال مواجهه تنفسی با گاز خردل و مقایسه آن با افراد عادی بود. روش‌ها. این پژوهش مورد- شاهدی در سال 1386 انجام شد. 19 مرد شیمیایی ناشی از گاز خردل به‌عنوان گروه مورد و 20 مرد به‌عنوان گروه شاهد به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری دستگاه ST1 Dysphonia (ساخت شرکت .G.M) بود. متغیرهای ظرفیت حیاتی، زمان آواسازی، حجم آواسازی، میانگین سرعت جریان هوا در طول آواسازی و حجم کلی بازدم اندازه‌گیری شدند. مقادیر شاخص‌های سرعت آوایی و میزان آواسازی نیز مورد سنجش قرار گرفتند. همبستگی بین متغیرهای مورد مطالعه در هر دو گروه نیز مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با نرم‌افزار آماری SPSS 11 و آزمون‌های تی‌مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها. در کلیه متغیرها به‌جز میانگین سرعت جریان هوا، اختلاف آماری معنی‌داری بین گروه مورد و شاهد وجود داشت (0.05>p). طبق نتایج همبستگی بین زمان آواسازی و ظرفیت حیاتی و حجم آواسازی و زمان آواسازی در گروه بیمار همبستگی معنی‌دار وجود داشت، درحالی‌که در گروه کنترل این همبستگی وجود نداشت. نتیجه‌گیری. بیماران شیمیایی با گاز خردل در شاخص‌های ظرفیت حیاتی، زمان آواسازی، حجم آواسازی، شاخص سرعت آوایی، حجم کلی بازدم و میزان آواسازی اختلال دارند.
)