اهداف. اختلال خواب و مشکلات تنفسی از شکایات عمده افراد معتاد به مورفین است. داروهای آنتی‌اکسیدان سبب بهبود کیفیت خواب می‌شوند. این مطالعه با هدف تعیین اثر اِن‌استیل‌سیستئین (NAC) بر کیفیت خواب و وضعیت تنفسی معتادان به مورفین در حال ترک انجام شد. روش‌ها. در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، از میان افراد معتاد به مورفین در حال ترک به‌روش نمونه‌گیری سیستماتیک دو گروه برای مصرف دارو (17 نفر) و دارونما (15 نفر) انتخاب شدند و به‌مدت 45 روز به‌ترتیب 1200 میلی‌گرم NAC و دارونما به آنها داده شد. قبل و بعد از مطالعه، وضعیت خواب بیماران توسط پرسش‌نامه وضعیت خواب پیلسبورگ و وضعیت تنفسی آنها با روش پیکفلومتری بررسی و در نهایت نتایج آن، به‌وسیله آزمون‌های آماری فیشر، من- ویتنی و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها. میانگین نمره PSQI قبل از انجام مداخله در گروه دارو 64/4±76/10 و در گروه دارونما 47/6±07/10 و پس از انجام مداخله به‌ترتیب 62/2±29/5 و 87/2±40/4 بود که در هر دو گروه نسبت به ابتدای مطالعه بهبود معنی‌داری داشت. درحالی‌که در ابتدا و در انتها نسبت به یکدیگر اختلاف معنی‌داری نداشتند. NAC سبب بهبود معنی‌دار نتایج پیکفلومتری در گروه دارو شد، اما نتایج دو گروه در مقایسه با یکدیگر در پایان طرح، اختلاف معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری. داروی NAC در مقایسه با دارونما، سبب بهبود معنی‌دار کیفیت خواب و عملکرد ریوی در معتادان به مورفین در حال ترک نمی‌شود.
)