اهداف. عفونت کلامیدیایی و سفیلیس، دو بیماری مهم در افراد فعال از نظر جنسی هستند. با توجه به اینکه در نیروهای نظامی آماری از عفونتهای منتقله جنسی در ایران وجود ندارد، این مطالعه برای تعیین شیوع این دو بیماری در سربازان انجام شد تا برنامهریزی بهداشتی برای آنها پیشنهاد شود. روشها. این مطالعه از نوع مقطعی توصیفی است که بهصورت تصادفی سیستماتیک روی 1041 سرباز در تهران در سال 1387 انجام شد. پس از تکمیل پرسشنامه از هر نفر 5 سیسی خون اخذ شد و از نظر IgG کلامیدیا تراکوماتیس و VDRL مورد بررسی قرار گرفت. بدین ترتیب، شیوع کلامیدیا و سفیلیس بررسی و رفتارهای پرخطر مشخص شدند. دادهها با SPSS 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها. نمونههای مورد مطالعه دارای میانگین سنی 9/1 ± 4/21 سال، 9/44% دارای تحصیلات دیپلم (467 نفر) و 1/89% (928 نفر) مجرد بودند. 15 نفر (4/1%) دارای تست کلامیدیای مثبت و 1 نفر (1/0%) دارای تست سفیلیس مثبت بود. 20 نفر (9/1%) سابقه زخم تناسلی و 97 نفر (3/9%) سوزش ادرار داشتند. 20 نفر (9/1%) سابقه اعتیاد به مواد مخدر و 218 نفر (9/20%) سابقه مصرف سیگار داشتند. بین هیچیک از رفتارهای فوق با سرولوژی کلامیدیا ارتباط معنیداری وجود نداشت (207/0 p> ). نتیجهگیری. شیوع عفونتهای منتقله از طریق تماس جنسی در سربازان پایین، ولی رفتارهای پرخطر مثل تماس جنسی و عدم استفاده از کاندوم شایع است. لذا این رفتارهای پرخطر باید اصلاح شود.
)