[-1] (PCR ] می‌توان حضور سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس انتروتوکسوژنیک را قبل از بیان انتروتوکسین و بر اساس توالی اختصاصی ژن نشان داد. مواد و روش کار. در این مطالعه سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده از نمونه‌های بیماران، ناقلین سالم و محیطی با آزمایش‌های بیوشیمیایی شناسایی شدند. سپس نسبت به طراحی پرایمرهای مورد نظر اقدام و در واکنش PCR ، ژن انتروتوکسین استافیلوکوکی تایپ A ( sea ) و ژن نوکلئاز استافیلوکوکی ( nuc ) تکثیر گردید. قطعات تکثیر یافته DNA برای ژن نوکلئاز استافیلوکوکی، 279جفت باز و برای ژن انتروتوکسین استافیلوکوکی تایپ A ، 552 جفت باز بود که توسط هضم آنزیمی مورد تأیید قرار گرفت. باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به عنوان کنترل منفی در این واکنش مورد استفاده قرار گرفت که فاقد هرگونه محصول در واکنش PCR بود. نتایج. در این تحقیق 98 سویه مورد بررسی قرار گرفتند که 89 سویه جداسازی شده با استفاده از واکنش Multiplex PCR به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس مورد تأیید قرار گرفته، وجود ژن انتروتوکسین مورد ارزیابی قرار گرفت. شش سویه (%74/6) از استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده، واجد ژن انتروتوکسین تایپ A بودند. نه سویه ی جداسازی شده (%18/9) که در آزمایش‌های بیوشیمیایی به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس شناسایی شده بودند در بررسی مولکولی مورد تأیید واقع نشدند. بحث. این روش سریع، حساس، اختصاصی، ارزان و متفاوت نسبت به سنجش‌های مرسوم بیوشیمیایی و سرولوژیکی بوده، قادر است عامل تولید کننده ی انتروتوکسین استافیلوکوکی تایپ A را شناسایی نماید.
)