تشخیص صحیح و سریع یک حمله بیولوژیکی یا بیوتروریستی، بدون شناخت ویژگی‌های اپیدمیولوژیک عوامل مورد استفاده و بیماری‌های حاصله امکان‌پذیر نمی‌باشد. از این‌رو تمام دست اندرکاران بهداشتی که جزو اولین پاسخ‌دهندگان می‌باشند و همچنین پرسنل پزشکی باید مهارت‌های فنی اپیدمیولوژیکی مربوطه را برای برخورد مؤثر با حادثه کسب نمایند. اولین مرحله بمنظور تعیین شمارش موارد و میزان حمله، توجه به یافته‌های آزمایشگاهی و بالینی است . برای تعیین شمارش موارد و میزان همه‌گیری، ابتدا باید "تعریف مورد" بر اساس معیارهای عینی صورت بگیرد. بعد از تعریف مورد، شمارش موارد، میزان حمله، درصد ابتلای روزانه، میزان مرگ و میر، نقشه توزیع موارد، زمان، مکان، و منبع عفونت مشخص گردد. با استفاده از اطلاعات جمع‌آوری شده از موارد در طی زمان، منحنی همه‌گیری قابل ترسیم است. برخلاف همه‌گیری‌های طبیعی، منبع عفونت "نقطه‌ای" یا "واحد" می‌باشد. از این‌رو شیب منحنی اپیدمیک بسیار تند است. وسعت بیش از حد انتظار، شدت بیشتر بیماری نسبت به حالت معمول، مواجه با بیماری غیرمعمول، ظهور یک بیماری خاص در منطقه جغرافیایی و فصل نامعمول آن، همه‌گیری‌های متعدد و همزمان از بیماری‌های عفونی مختلف، حضور سویه‌های نامعمول عامل عفونی (مثلا" با الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی غیرطبیعی) کلیدهای تشخیصی می‌باشند.
)