علایم روماتیسم، عموماً در بین سربازان شرکت کننده در جنگهای گذشته امری متداول بوده است. از این رو بهمنظور ارزیابی و تعیین فراوانی مشاورههای روماتولوژی همراه با تشخیصها و نتایج غیرطبیعی در آزمونهای سرولوژیکی در نظامیان جنگ خلیجفارس مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی، مدارک پزشکی ثبت شده مربوط به 250 نفر از اولین نظامیان شرکتکننده در این جنگ که بهبرنامه جامع معاینات بالینی در مرکز پزشکی نیروی هوایی و مرکز پزشکی ارتش ارجاع شدهاند، استفاده گردیده است. ویژگیهای دموگرافیک و فراوانی مشاورههای فوق تخصصی بررسی گردیده و بهاین طریق تحقیقی گذشتهنگر از تشخیصهای روماتیسمی و میزان وقوع نتایج آزمون سرولوژیک غیرطبیعی بهعمل آمده است. از مجموع 250 مورد که در برنامه ارزیابی بالینی بررسی شدند، 139 نفر (56%) به مشاوران روماتولوژی ارجاع شدند. از این بیماران، 82 نفر (59%) دچار سندرمهای بافت نرم، 19 نفر (14%) بیماری روماتیسمی و 38 نفر (27%) فاقد هر گونه بیماری روماتیسمی بودند. متداولترین سندرمهای بافت نرم، سندرم کشککی- رانی بهمیزان 25%، کمر درد مکانیکی بهمیزان 18% و دردهای عضلانی بهمیزان 17% بودند. از 19 نفر مبتلا به بیماری روماتیسمی 10 نفر استئوآرتریت، 2 نفر آرتریت روماتوئید، 2 نفر نقرس و یک نفر به هر کدام از بیماریهای لوپوس اریتماتوز، سندرم بهجهت، آرتریت پارو ویروس، آرتریت پسوریازیسی و آرتروپاتی هیپوتروئیدی مبتلا بودند. نتایج آزمون سرولوژیکی غیرطبیعی، صرفهنظر از وجود یا عدم وجود بیماری روماتیسمی، در بین سربازان جنگ خلیجفارس معمول بود. بهاین ترتیب تظاهرات بالینی روماتیسمی در نظامیان جنگ خلیجفارس مشابه علایم و تشخیصهای شرح داده شده در جنگهای پیشین بوده و منحصر به سربازان فعلی نمیباشد.
بهزادنیا, محمد جواد, & پورحیدری, غلامرضا. (1401). یافتههای بیماریهای روماتیسمی در بین نظامیان شرکتکننده در جنگ خلیجفارس. طب نظامی, 4(4), 281-288.
MLA
محمد جواد بهزادنیا; غلامرضا پورحیدری. "یافتههای بیماریهای روماتیسمی در بین نظامیان شرکتکننده در جنگ خلیجفارس". طب نظامی, 4, 4, 1401, 281-288.
HARVARD
بهزادنیا, محمد جواد, پورحیدری, غلامرضا. (1401). 'یافتههای بیماریهای روماتیسمی در بین نظامیان شرکتکننده در جنگ خلیجفارس', طب نظامی, 4(4), pp. 281-288.
VANCOUVER
بهزادنیا, محمد جواد, پورحیدری, غلامرضا. یافتههای بیماریهای روماتیسمی در بین نظامیان شرکتکننده در جنگ خلیجفارس. طب نظامی, 1401; 4(4): 281-288.