بررسی فراوانی نسبی بیماریهای منجر به معافیت پزشکی در مشمولان خدمت وظیفه عمومی شهرستان شهرکرد در سال 1380

اهداف. کلیه اتباع ذکور ایرانی از اول فروردین سالی که وارد سن 18 سالگی می‌شوند، مکلف به اقدام جهت تعیین وضعیت خدمت وظیفه عمومی خود می‌باشند. معافیت مشمولان متناسب با وضع جسمی، خانوادگی و میزان تحصیلات آنان است و همه‌ساله تعدادی از آنها به‌دلیل بیماری‌های مختلف به‌طور موقت یا دایم از انجام خدمت وظیفه عمومی معاف می‌شوند. این نوع معافیت از خدمت را معافیت پزشکی گویند. معافیت پزشکی نوعی معافیت از خدمت می‌باشد که برابر قانون به مشمولان بیمار اعطا می‌گردد. هدف از این تحقیق تعیین توزیع فراوانی بیماری‌های منجر به معافیت پزشکی در مشمولان بوده است. روش ها. طی یک مطالعه توصیفی مقطعی، تعداد 563 تن از مشمولان که در سال 1380 در شورای پزشکی شهرستان شهرکرد با توجه به نتیجه شرح حال، معاینه فیزیکی و انجام اقدامات پاراکلینیک معاف شده بودند، به صورت سرشماری بررسی شدند. یافته ها. بیماری‌های چشم (8/37 درصد)، بیماری‌های استخوانی اسکلتی (16 درصد) و بیماری‌های اعصاب و روان (14 درصد) شایع‌ترین بیماری‌های منجر به معافیت بودند. در بین بیماری‌های چشم، نزدیک بینی (4/55 درصد) را شامل می‌شد. شایع‌ترین علت بیماری استخوانی اسکلتی منجر به معافیت، شکستگی (1/40 درصد) بود. صرع (4/25 درصد) علت شایع در بین بیماری‌های اعصاب و روان بوده است. نتیجه گیری. از آنجایی که کیفیت و بازده زندگی در دوران جوانی بیشتر از سایر دوران زندگی است، توجه به وضعیت جسمی و روحی این قشر از نظر بهره‌مند شدن جامعه از فعالیت‌های آنها از اهمیت ممتازی برخوردار است. لذا به نظر می‌رسد، توجه به بیماری‌های این دوره از زندگی بتواند در افزایش بهره‌وری این قشر جامعه کمک نماید.