ﺑﺮرﺳﻲ رابطه ﺳﻜﻮت ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ با کیفیت زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺎری پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب شاهرود در سال 1402-1401

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 بخش مراقبت های ویژه، بیمارستان امام حسین، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران

2 گروه آموزشی اتاق عمل، مرکز تحقیقات سلامت سالمندان، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

10.30491/jmm.2024.1006652.1163

چکیده

زمینه و هدف: این مطالعه به ‌منظور شناسایی رابطه ﺳﻜﻮت ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ با ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺎری پرستاران شاغل در بیمارستان­ های منتخب، امام حسین(ع) و بهار شاهرود انجام شد.
روش‌ها: پژوهش پیش ­رو از نظر هدف کاربردی بوده و از منظر روش گردآوری داده­ ها و ماهیت، پژوهشی توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه پرستاران با تعداد 395 نفر در شهرستان شاهرود بود. نمونه آماری بر اساس فرمول برآورد نسبت جامعه و با احتساب ده درصد ریزش، 245 نفر تعیین شد. روش نمونه ­گیری به صورت غیراحتمالی و در دسترس بود. ابزار گردآوری داده­ ها پرسشنامه بود و برای سنجش سکوت سازمانی از پرسشنامه استاندارد سکوت سازمانی واکولا و بورادوس و برای سنجش کیفیت زندگی کاری از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی کاری بر پایه مدل والتون استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج کسب شده از این پژوهش نشان داد که بین سکوت نوع دوستانه، سکوت مطیع و سکوت تدافعی و کیفیت زندگی کاری پرستاران، رابطه منفی و معناداری وجود دارد. یعنی هرچه میزان سکوت (نوع دوستانه، مطیع و تدافعی) کاهش یابد، میزان کیفیت زندگی کاری پرستاران افزایش می­یابد و بالعکس. بین سکوت سازمانی، نوع دوستانه، تدافعی و مطیع و جنس، سن، وضعیت اشتغال، بخش بیمارستانی، سابقه کاری، تأهل، درآمد و مصرف دخانیات پرستاران، تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، افزایش کیفیت زندگی کاری پرستاران با کاهش سکوت سازمانی همراه است. مدیران بیمارستان بهتر است شرایط مناسب برای بیان آزادانه ایده ­ها و نظرات پرستاران را فراهم کنند تا آن ­ها از ارائه پیشنهادها و انتقادهای خود واهمه و ترسی نداشته و سکوت سازمانی را بشکنند. شکستن سکوت سازمانی منجر به بهبود کیفیت زندگی کاری پرستاران می­ شود.

کلیدواژه‌ها

طب نظامی
دوره 26، شماره 4 - شماره پیاپی 128
مهر و آبان 1403
صفحه 2456-2464

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار