بررسی تأثیر ارتقای تغییر و تحول نوبت‌کاری پرستاری بر رضایت پرستاران بخش اورژانس

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 گروه پرستاری داخلی-جراحی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

2 مرکز تحقیقات تروما، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران.

3 مرکز تحقیقات پرستاری و دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

4 دانشکده پرستاری، مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

10.30491/jmm.2024.1006645.1158

چکیده

زمینه و هدف: مراقبت‌های پرستاری بسیار پیچیده و حیاتی است و انتقال اطلاعات سلامت با استفاده از روش‌های استاندارد بسیار مهم است. پرستارانی که در نوبت‌های مختلف کار می‌کنند، جزئیات درمان و اطلاعات مربوط به بیماران را با یکدیگر در میان می‌گذارند. با تحویل نوبت‌کاری به روش استاندارد SBAR، وضعیت (Situation)، پیشینه (Background)، ارزیابی (Assessment)، توصیه (Recommendation)، پرستار تحویل‌گیرنده بیمار تصویر بالینی کامل و واضحی از وضعیت بیمار دریافت می‌کند. با ممیزی تحویل نوبت‌کاری، وضعیت موجود تحویل نوبت‌کاری را باحالت استاندارد مقایسه می‌گردد و باعث ارتقای تحویل نوبت‌کاری می‌شود. اگر پرستاران بتوانند هنگام تحویل نوبت‌کاری گزارش‌های خود را با رویکردی هدفمند انجام ‌دهند، این امر منجر به برطرف شدن مشکلات و چالش‌های تحویل نوبت‌کاری در هنگام انتقال مؤثر اطلاعات سلامت می‌شود. مطالعه حاضر باهدف بررسی تأثیر ارتقای تغییر و تحول نوبت‌کاری پرستاری بر رضایت پرستاران بخش اورژانس بیمارستان بقیه‌الله (عج) تهران با استفاده از ابزار استاندارد SBAR انجام گرفت.
روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی می‌باشد که به‌صورت قبل و بعد از مداخله درمجموع بر روی 35 پرستار به روش در دسترس و با در نظر گرفتن معیارهای ورود در بخش اورژانس بیمارستان بقیه‌الله (عج) تهران در سال 1403-1402 انجام شد. ابتدا وضعیت تحویل نوبت‌کاری در بخش اورژانس و میزان رضایت پرستاران توسط پرسشنامه ارزیابی شد؛ سپس مقایسه‌ وضعیت موجود با چک‌لیست SBAR صورت گرفت و بر اساس مشکلات یافته شده برنامه آموزشی برای پرستاران تدوین شد. پرستاران ابتدا، آموزشی دریافت نکردند ولی بعد از مداخله، آموزش‌ها به آن‌ها داده شد. پس از اتمام جلسات آموزشی، مرور موارد توضیح داده‌شده و مرور مطالب آموزشی انجام شد و در نهایت تحویل شیفت بر بالین بیمار به‌صورت عملی با چک‌لیست SBAR موردسنجش قرار گرفت و از تمامی شرکت‌کنندگان خواسته شد که پرسشنامه‌ رضایتمندی پرستاران را مجدداً تکمیل کنند.
یافته‌ها: این مطالعه نشان داد که میانگین نمره SBAR بعد از مداخله (49/49) به‌طور معنی‌داری بالاتر از میانگین نمره SBAR قبل از مداخله (21/31) می‌باشد (0/05>P). میانگین نمره رضایت پرستاران بعد از مداخله به‌طور معنی‌داری از میانگین نمره رضایت پرستاران قبل از مداخله بالاتر است (0/05>P).
نتیجه‌گیری: تحویل نوبت‌کاری هدفمند و یکپارچه بر اساس روش استاندارد SBAR باعث برطرف شدن چالش‌های تحویل نوبت‌کاری پرستاری و بهبود فرایند مراقبت پرستاری و افزایش رضایتمندی پرستاران می‌گردد.

کلیدواژه‌ها