طراحی، سنتز و تعیین مشخصات نانوذرات اَبَر پارامغناطیسی کانجوگه شده با 2-پیریدینیوم آلدوکسیم به عنوان آنتی دوت های بالقوه عوامل عصبی

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

چکیده

زمینه و هدف: ترکیبات آلی فسفر یا ارگانوفسفره شامل عوامل عصبی، آفت­کش ­ها، معادل ­های عوامل شیمیایی و نوویکوک یک مخاطره جدی برای سلامتی انسان هستند که استفاده از آن ­ها بر ضد انسان ­ها طی کنوانسیون منع سلاح­ های شیمیایی به­ وسیله 192 کشور در سال 1993، ممنوع شده است. اثرات سمی این ترکیبات شامل فسفریله شدن و در نتیجه مهار آنزیم استیل کولین استراز است که باعث تجمع استیل کولین در سیناپس ­های سیستم اعصاب مرکزی و محیطی و بروز علائم مسمومیت نوروتوکسیک می­ شود. داروهای مورد استفاده برای درمان این مسمومیت ترکیباتی هستند که حداکثر 10 درصد می ­توانند از سد خونی مغزی عبور کنند و بنابراین قابلیت سم زدایی در سیستم اعصاب مرکزی را به­ طور مؤثر ندارند. هدف از این تحقیق طراحی و سنتز یک نانو فعال­ کننده با خاصیت پارامغناطیسی به منظور فعال­سازی آنزیم مهار شده در سیستم اعصاب مرکزی است.
روش‌ها: در این پژوهش نانوذرات اکسید آهن کانجوگه شده با 2-پیریدینیوم آلدوکسیم طراحی و طی چهار مرحله سنتز شد. مشخصات نانوذرات توسط روش­ های طیف ­سنجی مادون قرمز، طیف سنجی تفرق انرژی پرتو ایکس (EDS)، آنالیز عنصری، پراکندگی نور دینامیکی (DLS) و میکروسکوپ الکترونی (SEM) تعیین شد و اثر فعال‌سازی آن­ ها در مقایسه با پرالیدوکسیم به ­عنوان داروی در دسترس تجاری، با استفاده از روش اِلمَن به صورت برون­تنی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج حاصل از روش المن نشان داد که درصد فعال­سازی آنزیم مهار شده با پاراکسون به ­عنوان یک عامل ارگانوفسفره، توسط پرالیدوکسیم به­ عنوان آنتی­ دوت تجاری در دسترس و نانوذرات سنتز شده درغلظت 5 میلی­ مولار و طی 30 دقیقه، به ترتیب 88/6 و 39/3 درصد است.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که نانوذرات اکسید­آهن کانجوگه شده با 2-پیریدینیوم آلدوکسیم طراحی شده به خوبی قابل سنتز و دارای قابلیت فعال­سازی آنزیم استیل کولین استراز مهار شده با پاراکسون هستند. بنابراین در مطالعات آینده باید اثر گروه­ های دیگر مانند 4-پیریدینیوم آلدوکسیم، 2 و 4-پیریدینیوم الدوکسیم و ... در قدرت فعال­سازی آنزیم و همچنین قابلیت عبور این نانوذرات از سد خونی- مغزی مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها