نتایج و عوارض ترمیم اولیه زخم‌های جنگی در مجروحین ارجاع داده شده به بیمارستانی در تهران در سال 1396

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 دانشگاه بقیه الله تهران

2 گروه جراحی عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه االله، تهران، ایران

چکیده

زمینه و هدف: در اکثر مطالعات، در نحوه مواجهه با زخم­های جنگی پیشنهاد به دبریدمان و ترمیم تاخیری زخم شده و تاکیدی بر ترمیم اولیه زخم­ها نبوده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین نتایج و عوارض ترمیم اولیه زخم­های جنگی در مجروحین ارجاعی به یکی از بیمارستان‌های تهران بود.
روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 102 بیمار مجروح جنگی با ترمیم اولیه زخم­ها طی شش ماهه اول سال 1396 انتقال یافته به یکی از بیمارستان‌های تهران بررسی شدند. اطلاعات مربوط به خصوصیات زخم از نظر عامل ایجاد زخم، زمان ایجاد زخم تا ترمیم اولیه، طول زخم، عوارض ترمیم و نتایج حاصل از ترمیم اولیه در چک لیست ثبت شد.  
یافته‌ها: 102 نفر مجروح جنگی؛ مرد با میانگین سنی 5/7 ±28/2 سال بودند. شایع‌ترین علت تروما در بین مجروحین، ترکش در 39 نفر (64/4%) بود. میانگین فاصله زمانی تا انتقال به بیمارستان منطقه 1/3±5/5 روز بود. شایع‌ترین عوارض بعد از ترمیم اولیه در کل آسیب­های نواحی مختلف بدن، زخم اندام تحتانی 22 نفر (45/8%) با عوارض اکیموز بود. بین زمان بستن زخم و عوارض حاصل از ترمیم ارتباط معنی‌داری وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، زمانی که زخم­های جنگی آلودگی مشخصی ندارند، بستن اولیه زخم در ساعت­های اولیه باعث نتیجه ترمیم مطلوب و کاهش عوارض در بین مجروحین می‌شود. با این وجود لازم است مسئولین طب نظامی با مدیریت و اقدامات مناسب در جهت ارتقای مراقبت­های درمانی زخم­های جنگی و ترمیم مطلوب و کاهش عوارض مجروحین توجه ویژه داشته باشند.

کلیدواژه‌ها


1. Manring M, Hawk A, Calhoun JH, Andersen RC. Treatment of war wounds: a historical review. Clinical Orthopaedics and Related Research®. 2009;467(8):2168-91. doi:10.1007/s11999-009-0738-5 2. Mutafchiyski VM, Popivanov GI, Kjossev KC. Medical aspects of terrorist bombings-a focus on DCS and DCR. Military medical research. 2014;1(1):13. doi:10.1186/2054-9369-1-13 3. Thoresby F, Darlow H. The mechanisms of primary infection of bullet wounds. British Journal of Surgery. 1967;54(5):359-61. doi:10.1002/bjs.1800540509 4. Cooper G, Ryan J. Interaction of penetrating missiles with tissues: some common misapprehensions and implications for wound management. British Journal of Surgery. 1990;77(6):606-10. doi:10.1002/bjs.1800770604 5. Smith OBC. The contaminating potential of bullets fired through intermediate targets. Military medicine. 1989;154(3):147-50. doi:10.1093/milmed/154.3.147 6. Bayston R, De Louvois J, Brown E, Johnston R, Lees P, Pople I. Use of antibiotics in penetrating craniocerebral injuries. The Lancet. 2000;355(9217): 1813-7. doi:10.1016/S0140-6736(00)02275-3 7. Hardaway RM. Viet Nam wound analysis. Journal of Trauma and Acute Care Surgery. 1978;18(9):635-43. doi:10.1097/00005373-197809000-00004 8. Tian H, Huang M, Liu Y, Wang Z. Primary bacterial contamination of wound track. Acta chirurgica Scandinavica Supplementum. 1982;508: 265-9. 9. Sing RF, Branas CC, MacKenzie EJ, Schwab CW. Geographic variation in serious nonfatal firearm injuries in Pennsylvania. Journal of Trauma and Acute Care Surgery. 1997;43(5):825-30. doi:10.1097/00005373-199711000-00015 10. Murray CK. Infectious disease complications of combat-related injuries. Critical care medicine. 2008;36(7):S358-S64. doi:10.1097/CCM.0b013e31817e2ffc 11. Ritchie A, Harvey C. Experience in low velocity gunshot injuries: a more conservative approach in selected cases. Journal of the Royal College of Surgeons of Edinburgh. 1990;35(5):302-4. 12. Byrne A, Curran P. Necessity breeds invention: a study of outpatient management of low velocity gunshot wounds. Emergency medicine journal. 2006;23(5):376-8. doi:10.1136/emj.2005.026286 13. Jeffery SL. The management of combat wounds: the British Military Experience. Advances in wound care. 2016;5(10):464-73. doi:10.1089/wound.2015.0653 14. Covey DC. Combat orthopaedics: a view from the trenches. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons. 2006;14(10):S10-S7. doi:10.5435/00124635-200600001-00004 15. Churchill ED. The surgical management of the wounded in the Mediterranean theater at the time of the fall of rome-[Foreword by Brig. Gen'l Fred W. Rankin, MC]. Annals of surgery. 1944;120(3):268. doi:10.1097/00000658-194409000-00002 16. Bowyer G. Debridement of extremity war wounds. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons. 2006;14(10):S52-S6. doi:10.5435/00124635-200600001-00012 17. Coupland R. Technical aspects of war wound excision. British journal of surgery. 1989;76(7):663-7. doi:10.1002/bjs.1800760704 18. Clasper J. The interaction of projectiles with tissues and the management of ballistic fractures. BMJ Military Health. 2001;147(1):52-61. doi:10.1136/jramc-147-01-05 19. BURKHALTER WE, Butler B, Metz W, Omer G. Experiences with delayed primary closure of war wounds of the hand in Viet Nam. JBJS. 1968;50(5):945-54. doi:10.2106/00004623-196850050-00006 20. Eardley W, Brown K, Bonner T, Green A, Clasper J. Infection in conflict wounded. Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences. 2011;366(1562):204-18. doi:10.1098/rstb.2010.0225 21. Robson MC, Heggers JP. Delayed wound closures based on bacterial counts. Journal of surgical oncology. 1970;2(4):379-83. doi:10.1002/jso.2930020410 22. LOWRY KF. Application of delayed suture in the management of wounds. Archives of Surgery. 1948; 56(3):398-400. doi:10.1001/archsurg.1948.01240010405009 23. Gustilo RB, Anderson JT. Prevention of infection in the treatment of one thousand and twenty-five open fractures of long bones: Retrospective and prospective analyses. JBJS. 2002;84(4):682. doi:10.2106/00004623-200204000-00029 24. Shvyrkov MB, Yanushevich OO. Facial gunshot wound debridement: debridement of facial soft tissue gunshot wounds. Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery. 2013;41(1):e8-e16. doi:10.1016/j.jcms.2012.04.001 25. Kucisec-Tepes N, Bejuk D, Kosuta D. Characteristics of war wound infection. Acta medica Croatica: casopis Hravatske akademije medicinskih znanosti. 2006;60(4):353-63. 26. Brunicardi F, Andersen D, Billiar T, Dunn D, Hunter J, Matthews J, et al. Schwartz's principles of surgery, 10e: McGraw-hill; 2014. 27. Guo Sa, DiPietro LA. Factors affecting wound healing. Journal of dental research. 2010;89(3):219-29. doi:10.1177/0022034509359125 28. Ramasamy A, Harrisson S, Lasrado I, Stewart MP. A review of casualties during the Iraqi insurgency 2006-a British field hospital experience. Injury. 2009;40(5):493-7. doi:10.1016/j.injury.2008.03.028 29. Palinkas LA, Coben P. Combat casualties among US Marine Corps personnel in Vietnam: 1964-1972. Naval Health Research Center San Diego Ca; 1985. 30. Zouris JM, Walker GJ, Dye J, Galarneau M. Wounding patterns for US Marines and sailors during Operation Iraqi Freedom, major combat phase. Military medicine. 2006;171(3):246-52. doi:10.7205/MILMED.171.3.246 31. Jackson D. Soldiers injured during the Falklands campaign 1982 sepsis in soft tissue limb wounds. JR Army Med Corps. 2007; 153 (Suppl 1): 55-6. doi:10.1136/jramc-153-03s-20 32. Sahli Z, Bizri A, Abu-Sittah G. Microbiology and risk factors associated with war-related wound infections in the Middle East. Epidemiology & Infection. 2016;144(13):2848-57. doi:10.1017/S0950268816000431 33. Hankin E, Jeffery S. Challenges of treating modern military trauma wounds. Orthopaedics. 2005; 20(2):97-108. 34. McGuinness J, Persaud-Roberts S, Marra S, Ramos J, Toscano D, Policastro L, et al. How to reduce hospital-acquired pressure ulcers on a neuroscience unit with a skin and wound assessment team. Surgical Neurology International. 2012;3. doi:10.4103/2152-7806.103645 35. Eliya‐Masamba MC, Banda GW. Primary closure versus delayed closure for non-bite traumatic wounds within 24 hours post injury. Cochrane Database of Systematic Reviews. 2013(10). doi:10.1002/14651858.CD008574.pub3