موانع تاثیرگذار بر واکنش سریع مرکز عملیات اضطراری جمعیت هلال احمر با استفاده از تکنیک دیماتل

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 مرکز تحقیقات مدیریت سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا… (عج)، تهران، ایران

3 مرکز تحقیقات علمی دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران ، ایران

چکیده

زمینه و هدف: با توجه به افزایش حوادث و بلاها از حیث کمیت و شدت، لازمه پاسخ موثر در قالب برنامه مدیریت بحران، فعالسازی و رفع موانع تاثیرگذار بر واکنش سریع مراکز عملیات اضطراری می­باشد. هدف از این مطالعه، بررسی موانع تاثیر گذار بر واکنش سریع مراکز عملیات اضطراری در یک از شعبه­های جمعیت هلال احمر شهر تهران بود.
روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیلی می­باشد که در نیمه اول سال 1397 در یکی از شعبه­های هلال احمر شهر تهران انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل مدیران سازمان جمعیت هلال احمر شعبه انتخاب شده بود. برای جمع آوریی داده­ها از تکنیک گروه­های اسمی و پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. تحلیل داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و تکنیک دیماتل و به کمک نرم افزارهای SPSS 18.0 و MATLAB  انجام گرفت.
یافته‌ها: بر اساس نتایج آزمون تی تک نمونه ای، کلیه شاخص­های 9 گانه مورد تایید قرار گرفتند. نتایج مدل دیماتل نشان داد که موانع "کمبود خودروهای عملیاتی مناسب" و "کمبود نیروهای متخصص پزشکی و امدادی" با مختصات (2/19: 26/68) و (2/09- :27/11) به ترتیب تاثیرگذارترین و تاثیرپذیرترین موانع بودند.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، جهت جبران کمبود خودروهای عملیاتی و نیروهای متخصص پزشکی و امدادی، تعمیر و تجهیز خودروهای عملیاتی مستعمل، استفاده از ظرفیت­های بخش خصوصی، آموزش حرفه­ای و استاندارد نیروهای عملیاتی در مواجهه با بحران‌ها و حوادث و همکاری با تیم‌های پزشکی متخصص در سایر ارگان‌های امدادی پیشنهاد می­گردد.

کلیدواژه‌ها


1. De Smet H, Schreurs B, Leysen J. The response phase of the disaster management life cycle revisited within the context of “disasters out of the box”. Journal of Homeland Security and Emergency Management. 2015;12(2):319-50. 2. Bahadori M, Khankeh HR, Zaboli R, Ravangard R, Malmir I. Barriers to and facilitators of inter-organizational coordination in response to disasters: a grounded theory approach. Disaster Med Public Health Prep. 2017;11(3):318-25. 3. Charney RL, Rebmann T, Esguerra CR, Lai CW, Dalawari P. Public perceptions of hospital responsibilities to those presenting without medical injury or illness during a disaster. J Emerg Med. 2013;45(4):578-84. 4. Dewar B, Barr I, Robinson P. Hospital capacity and management preparedness for pandemic influenza in Victoria. Australian and New Zealand journal of public health. 2014;38(2):184-90. 5. James EH, Wooten LP, Dushek K. Crisis management: Informing a new leadership research agenda. Acad Manag Ann. 2011;5(1):455-93. 6. Lagadec P. A new cosmology of risks and crises: Time for a radical shift in paradigm and practice. Rev Policy Res. 2009;26(4):473-86. 7. Djalali A, Hosseinijenab V, Hasani A, Shirmardi K, Castrén M, Öhlén G, et al. A fundamental, national, medical disaster management plan: an education-based model. Prehosp Disaster Med. 2009; 24 (6):565-9. 8. Ponis ST, Ntalla A. Crisis management practices and approaches: Insights from major supply chain crises. Procedia Econ. 2016;39:668-73. 9. Beigi RH. Hospital disaster preparedness for obstetricians and facilities providing maternity care. ACOG Comm Opin. 2017;130(6):291-7. 10. Sadeghi-Bazargani H, Azami-Aghdash S, Kazemi A, Ziapour B. Crisis management aspects of bam catastrophic earthquake. Health Promot Perspect. 2015;5(1):3-13. 11. McBean GA. Integrating disaster risk reduction towards sustainable development. Curr Opin Environ Sustain. 2012;4(1):122-7. 12. Zetter R. World Disasters Report 2012: Focus on Forced Migration and Displacement. International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, Geneva. 2012. 13. De Smet H, Lagadec P, Leysen J. Disasters out of the box: a new ballgame? J. Contingencies Crisis Manag. 2012;20(3):138-48. 14. Fagel MJ. Principles of emergency management and emergency operations centers (EOC): CRC press; 2016. 15. Abdolhamidzadeh B, Rahimi F, Gharebaghian T, Nosraty B, Rashtchian D. Evaluating the Functionality of Industrial Emergency Operations Center (EOC) by Weighted Scoring Technique. Advances in Fire and Process Safety: Springer; 2018. p. 73-90. 16. Ardalan A, Rajaei MH, Masoumi G, Azin A, Zonoobi V, Sarvar M. 2012-2025 Roadmap of IR Iran’s Disaster Health Management. PLoS Curr. 2012;4:1-14. 17. Bahadori M, Ravangard R. Determining and Prioritizing the Organizational Determinants of Emergency Medical Services (EMS) in Iran. Iran Red Crescent Med J. 2013;15(4):307-11. 18. Bahadori M, Ravangard R, Asghari B. Perceived barriers affecting access to preventive dental services: Application of DEMATEL method. Iran Red Crescent Med J. 2013;15(8):655-62. 19. Dunlop AL, Logue KM, Vaidyanathan L, Isakov AP. Facilitators and barriers for effective academic-community collaboration for disaster preparedness and response. J Public Health Manag Pract. 2016;22(3):E20-E8. 20. Pourhosseini SS, Ardalan A, Mehrolhassani MH. Key aspects of providing healthcare services in disaster response stage. Iran. J. Public Health. 2015; 44(1):111-8. 21. Ang H, editor China's Emergency Management Mechanisms for Disaster Prevention and Mitigation. E-Business and E-Government (ICEE), 2010 International Conference on; 2010: IEEE. 22. Lin Moe T, Pathranarakul P. An integrated approach to natural disaster management: public project management and its critical success factors. Disaster Prev Manag. 2006;15(3):396-413. 23. Catlett CL, Jenkins JL, Millin MG. Role of emergency medical services in disaster response: resource document for the National Association of EMS Physicians position statement. Prehosp Emerg Care. 2011;15(3):420-5. 24. Andersson T, Värbrand P. Decision support tools for ambulance dispatch and relocation. J. Oper. Res. Soc. 2016; 58(2): 36-51. 25. Majchrzak A, Jarvenpaa SL, Hollingshead AB. Coordinating expertise among emergent groups responding to disasters. Organ Sci. 2007;18(1):147-61. 26. Zhong S, Clark M, Hou X-Y, Zang Y, FitzGerald G. Progress and challenges of disaster health management in China: a scoping review. Global health action. 2014;7(1):1-9. 27. Yu LU, Ling LI, Wen-Quan HUANG YN, Jie DE, Chun-Hong YI, Hui RE, et al. A disaster response and management competency mapping of community nurses in china. Iranian journal of public health. 2013;42(9):941. 28. Walk RM, Donahue TF, Stockinger Z, Knudson MM, Cubano M, Sharpe RP, et al. Haitian earthquake relief: disaster response aboard the USNS comfort. Disaster Med Public Health Prep. 2012;6(4):370-7. 29. Drayna PC, Hansen A, Boggs R, Locklair MR. Disaster management and emergency preparedness for children and youth with special health care needs. Clin Pediatr Emerg Med. 2012;13(2):125-32. 30. Khankeh HR, Khorasani-Zavareh D, Johanson E, Mohammadi R, Ahmadi F, Mohammadi R. Disaster health-related challenges and requirements: a grounded theory study in Iran. Prehosp Disaster Med. 2011;26(3):151-8. 31. Haghparast-Bidgoli H, Hasselberg M, Khankeh H, Khorasani-Zavareh D, Johansson E. Barriers and facilitators to provide effective pre-hospital trauma care for road traffic injury victims in Iran: a grounded theory approach. BMC Emerg Med. 2010;10(1):1-11. 32. Djalali A, Castren M, Khankeh H, Gryth D, Radestad M, Öhlen G, et al. Hospital disaster preparedness as measured by functional capacity: a comparison between Iran and Sweden. Prehosp Disaster Med. 2013;28(5):454-61. 33. Cicero MX, Riera A, Northrup V, Auerbach M, Pearson K, Baum CR. Design, validity, and reliability of a pediatric resident JumpSTART disaster triage scoring instrument. Acad Pediatr. 2013;13(1):48-54. 34. Shokouh SMH, Anjomshoa M, Mousavi SM, Sadeghifar J, Armoun B, Rezapour A, et al. Prerequisites of preparedness against earthquake in hospital system: A survey from Iran. Glob J Health Sci. 2014;6(2):237.