بررسی اعمال تیپر با و بدون مصرف عصاره اتانولی سیاهدانه برتغییرات HIF-1α ریه و نایژه تنگی ناشی از فعالیت ورزشی شدید

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 دانشگاه مازندران

2 مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزشی، پژوهشکده سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران.

3 گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

4 گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران.

چکیده

زمینه و هدف: کاهش بار تمرینات جسمانی بهمراه مصرف مکمل‏های گیاهی می‏تواند در ترمیم آسیب‏های بافتی موثر باشد. از این رو، هدف از این تحقیق بررسی اثرات مصرف عصاره اتانولی سیاهدانه در دوران کاهش بار تمرین (تیپر) بر محتوای پروتئین فاکتور القایی هایپوکسی و تغییرات برونش ناشی از فعالیت ورزشی بود.
روش‌ها: 60 سر رت ویستار نر 5 هفته‏ای به طور تصادفی در ابتدا به دو گروه کنترل (10 سر) و تمرین (50 سر) تقسیم شدند. سپس، گروه تمرین بعد از 6 هفته تمرین اینتروال فزاینده (با تناوب70 به 35 متر بر دقیقه، کشتار 10رت به عنوان گروه تمرین اینتروال فزاینده) به 4 گروه تیپر، گروه اول: تیپر 2 هفته بدون سیاهدانه، گروه دوم: تیپر 2 هفته با سیاهدانه، گروه سوم: تیپر 3 هفته بدون سیاهدانه، گروه چهارم: تیپر 3 هفته با سیاهدانه، تقسیم شدند. برنامه تمرین و تیپر(با تناوب50 به 25 متر بر دقیقه) به صورت اینتروال بر روی تریدمیل انجام شد. مکمل سیاهدانه نیز، روزانه به مقدار  mg/kg500 به صورت گاواژ به گروه‏های تیپر با سیاهدانه خورانده شد. در پایان، حیوانات آسان کشی شده و لوب راست ریه آنها خارج و پس از تعیین وزن و حجم در فرمالین 10 درصد فیکس شد. سپس برش های 5 میکرومتری از ریه با روش معمول و استاندارد آماده‏سازی مقاطع پارافینی تهیه و با روش H&E رنگ‏آمیزی و مورد مطالعه هیستولوژیک و هیستومتریک قرار گرفت. پروتئین HIF-1α  نیز با استفاده از کیت به روش الایزا از لوب چپ ریه اندازه‏گیری شد. تجزیه و تحلیل با استفاده از آنالیز واریانس دوطرفه و آزمون LSD در سطح 05/0P< انجام شد.
یافته‌ها: وزن نسبی رت­ها در گروه دوم به طور معنی‏داری بیشتر از سایر گروه‏ها بود(05/0 P≤). گروه‏های بدون سیاهدانه با تیپر دو هفته (001/0=P) و تیپر سه هفته (007/0=P) افزایش معنی‏داری در سطوح HIF-1α را نسبت به گروه کنترل نشان دادند. از طرفی، گروه‏های با سیاهدانه کاهش معنی‏داری (001/0=P) را در میزانHIF-1α  نسبت به گروه تمرین فزاینده  نشان دادند. همچنین قطر طبقه ادونتیس برونش در گروه‏های تیپر همراه با عصاره اتانولی سیاهدانه نسبت به تمرین اینتروال کاهش معنی‏داری (001/0=P) داشت که بیشترین کاهش با 23/55 درصد مربوط به گروه تیپر 3 هفته با سیاهدانه بود، تصاویر هیستولوژی این گروه نیز از انسجام ساختاری مناسبتری برخوردار بود.
نتیجه‌گیری: به نظر می‏رسد مصرف عصاره اتانولی سیاهدانه در دوران کاهش فشار تمرین ورزشی اولاً با کاهش HIF-1α از آپوپتوز منفی پارانشیم ریوی جلوگیری می‏نماید و ثانیاً نایژه تنگی ناشی از ورزش شدید را با بهبود ساختاری برونش به حداقل می‏رساند.

کلیدواژه‌ها