مقایسه استرس روانی و سلامت سیستم جونده بین خلبانان نظامی و افسران غیرخلبان

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

دستیار تخصصی پروتزهای دندانی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

زمینه و هدف: درد یا نقص در هر کدام از اجزای سیستم جونده باعث کاهش کارایی و یا ناتوانی در جویدن غذا و بالطبع کاهش سلامت عمومی و کیفیت زندگی فرد می شود. هدف از این مطالعه، تعیین سطح استرس روانی و بررسی رابطه آن با سلامت سیستم جونده و مقایسه آنها بین خلبانان نظامی و افسران غیرخلبان می باشد.
روش‌ها: این مطالعه مقطعی تحلیلی بر روی 86 خلبان نظامی و 86 افسر غیرخلبان در سال 1393 انجام شد. پس از تکمیل پرسشنامه جهت تعیین سطح استرس (General Health Questionnaire-12 Item) و سوالات مربوط به وضعیت سلامت سیستم جونده، معاینه کامل دندان ها، عضلات و مفصل گیجگاهی فکی توسط یک دندان پزشک برای تمامی جمعیت مورد مطالعه انجام شد. داده های حاصل توسط نرم افزار SPSS (نسخه 16) تحلیل شد.
یافته‌ها: فراوانی افراد با استرس بالا 47 نفر برای خلبانان (55 درصد) و 56 نفر برای گروه نظامیان غیرخلبان (65 درصد) بود. از نظر سطح استرس بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت (16/0=p). رابطه معنی دار مثبت بین سطح استرس کل جمعیت مورد مطالعه با متغیرهای احساس درد ناحیه فک و صورت، درد عضلات گردن، دندان قروچه، فشار دادن دندان ها روی هم، کاهش حداکثر بازشدگی دهان و اختلالات مفصل گیجگاهی فکی مشاهده شد. همچنین رابطه معنی دار مثبتی بین مشکلات دندانی حین پرواز و سطح استرس در خلبانان وجود داشت.
نتیجه‌گیری: سطح استرس بالا به ویژه در خلبانان به دلیل حساسیت شغلی آنها می تواند باعث ایجاد آسیب های جدی به سلامت سیستم جونده و در نتیجه، کاهش کارایی سیستم جونده شود.

کلیدواژه‌ها