چکیده اهداف: باکتریهای سالمونلا از مهمترین عوامل ایجادکننده گاستروانتریت در انسان هستند. سالمونلا تیفیموریوم علاوهبر انسان، میزبانهای زیادی داشته و امکان شیوع آن در جامعه بالاست. این مطالعه با هدف ارزیابی گوناگونی ریبوتایپی ایزولههای بالینی سالمونلا انتریکا، سرووار تیفیموریوم جداشده از برخی بیمارستانهای تهران انجام شد. روشها: این پژوهش توصیفی در یک دوره زمانی سهساله از سال 1386 تا 1389 انجام شد. نمونههای بالینی بیماران مشکوک به عفونت با سالمونلا مراجعهکننده به تعدادی از بیمارستانهای تهران بررسی شدند. پس از تشخیص در محیطهای کشت انتخابی و استفاده از روشهای استاندارد سرولوژیک و باکتریولوژیک، DNA سویهها بهروش فنل- کلروفرم استخراج شد و گوناگونی ژنتیکی ایزولههای بالینی سالمونلا انتریکا سرووار تیفیموریوم به کمک روش ریبوتایپینگ ارزیابی شد. یافتهها: الگوی باندی در تمامی ایزولهها دارای اندازهای بین 4/1 و 8/16 کیلوباز بود. بر پایه گوناگونی نواحی ژنومی ریبوزومی، ایزولههای سروتایپ تیفیموریوم در 7 دسته تقسیم شدند. بیشترین تعداد سویهها (5 مورد) در دسته 2b قرار داشت. سه ایزوله این سروتایپ در دسته 6b ، و مابقی هرکدام به تعداد 1 ایزوله در سایر دستهها قرار گرفتند. نتیجهگیری: سویههای در گردش سالمونلا انتریکا سروتایپ تیفیموریوم در بیمارستانهای مورد مطالعه در تهران، صرفاً متعلق به یک ریبوتایپ خاص نیستند و از گوناگونی ریبوتایپی برخوردارند، ولی برای قضاوت دقیقتر در مورد وجود کلونهای محدود یا گسترده و ارتباط میان سویههای این سروتایپ لازم است سایر روشهای تایپینگ مولکولی مورد استفاده قرارگیرند.