اهداف : عملکرد نظام خانواده بر وضعیت بهداشت روانی اعضای آن موثر است و وجود فرزند معلول، اغلب ضایعات و اثرات جبرانناپذیری بر وضعیت خانواده وارد می‌کند. بر این اساس هدف از این تحقیق، بررسی مشکلات خانواده‌های دارای فرزند معلول و تاثیر غیرمستقیم آن بر عملکرد شغلی آنها بود. روش‌ها: این پژوهش توصیفی- تحلیلی در سال 1388 انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل خانواده‌های کارکنان سپاه دارای فرزند معلول ساکن شهر تهران بود. تعداد 200 نفر در دو گروه خانواده‌های کارکنان دارای فرزند معلول و خانواده‌های فاقد فرزند معلول به‌عنوان گروه شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. این افراد به‌روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسش‌نامه عملکرد خانواده، مقیاس سازگاری بل و پرسش‌نامه محقق‌ساخته بود. برای تجزیه و تحلیل یافته‌ها از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون T مستقل و نرم‌افزار SPSS 15 استفاده شد. یافته‌ها : از نظر عملکرد درون خانواده، تفاوت میان گروه خانواده‌های دارای فرزند معلول با گروه شاهد معنی‌دار (0.01>p ) و به بیان دیگر عملکرد خانواده در گروه شاهد بهتر از گروه دارای فرزندان معلول بود. از نظر وضعیت سازگاری، بین دو گروه در نمره کل و مقیاس‌های فرعی تفاوت معنی‌داری وجود داشت. نتیجه‌گیری : خانواده‌های دارای فرزند معلول از نظر عملکردی و سازگاری نسبت به خانواده‌های فاقد فرزند معلول دچار ضعف و نارسایی هستند، بنابراین این خانواده‌ها به خدمات آموزشی، مشاوره‌ای و حمایت‌های روانی و مالی نیاز دارند.
)