اهداف: همواره در نقاط مختلف جهان از جمله ایران حوادث غیرمترقبه به وقوع می‌پیوندد و امکان وقوع آن در جوامع مختلف با شدت‌های متفاوت وجود دارد. این مطالعه به‌منظور بررسی میزان آمادگی بیمارستان‌های مرزی ایران در رویارویی با بحران انجام شد. روش‌ها: این مطالعه به روش توصیفی – مقطعی در سال 1387 در سه بیمارستان منتخب مرزی انجام پذیرفت. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه محقق‌ساخته که پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ 6/90 به‌دست آمده بود جمع‌آوری شد. داده‌ها در نهایت با استفاده از روش‌های آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی، میانگین و ...) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: از مجموع 11 بُعد مورد بررسی در بیمارستان‌های منتخب بیمارستان الف با میانگین 1/87%، بیمارستان ب با میانگین 59/77% و در نهایت بیمارستان ج با میانگین 01/70% آمادگی رویارویی با بحران را داشتند. در کل، میانگین امتیازات آمادگی در رویارویی با بحران در سه بیمارستان مورد بررسی 23/78% بود. نتیجه‌گیری: میزان آمادگی بیمارستان‌ها به‌طور میانگین در بیشتر ابعاد (7 از 11 بُعد) در وضعیت خوب و تنها در ابعاد پاسخ‌گویی به نیاز مصدومان، اجرای مانور، پذیرش و انتقال و ترخیص مصدومان در وضعیت متوسط قرار دارد.
)