اهداف. تعیین آلودگی مدفوعی منابع آب آشامیدنی در نقاط فاقد امکانات آزمایشگاهی از اهمیت بالایی برخوردار است. روش جایگزین و ارزان تعیین آلودگی مدفوعی در این منابع، روش هیدروژن‌سولفاید است. روش‌ها. در مجموع، 116 نمونه از طریق سیستم لوله‌کشی، چاه‌های عمیق و آب‌های سطحی تهیه شد و مورد آزمایش قرار گرفت. کیفیت آب از طریق روش‌های استاندارد تخمیر چندلوله‌ای، حضور/عدم‌حضور اشریشیا کلی و هیدروژن‌سولفاید مورد ارزیابی قرار گرفت. تأثیر زمان انکوباسیون، دمای انکوباسیون و غلظت باکتری‌های کُلیفرم مدفوعی بر روش هیدروژن‌سولفاید بررسی شد. همچنین، بازده مقادیر مثبت قابل‌پیش‌بینی، مقادیر منفی قابل‌پیش‌بینی، اختصاصیت و حساسیت روش هیدروژن‌سولفاید در مقایسه با روش‌های مرجع مورد آزمایش قرار گرفت. یافته‌ها. 91.66% نمونه‌های مثبت در آزمون استاندارد MPN، در آزمون هیدروژن‌سولفاید نیز نتیجه مثبت داشتند. بیش از 90% نمونه‌های مثبت در روش استاندارد تخمیر چندلوله‌ای در روش هیدروژن‌سولفاید نیز با تغییر رنگ همراه بودند. علاوه بر این، تغییرات ظاهری رنگ نمونه با افزایش میزان MPN نمونه افزایش یافت. دما، فاکتور مهم در کاهش مدت زمان مورد نیاز برای انکوباسیون بود. در واقع، در دماهای بالاتر از Cْ45، تغییر رنگ نمونه در کمتر از 6 ساعت روی داد. حساسیت، ویژگی، مقادیر مثبت قابل‌پیش‌بینی، مقادیر منفی قابل‌پیش‌بینی و صحت داده‌های به‌دست‌آمده در آزمایش هیدروژن‌سولفاید به‌ترتیب برابر با 90.91، 67.74، 84.33، 80.77 و 82.5% بود. نتیجه‌گیری. نتایج حاصل از آزمایش هیدروژن‌سولفاید به‌راحتی قابل رؤیت است؛ به‌صورتی که آلودگی، تنها با تغییر رنگ محیط کشت به رنگ سیاه مشخص می‌شود. بنابراین، پایش منابع آب آشامیدنی برای تشخیص آلودگی از این طریق بسیار ساده است.
)