اهداف. تلفات و ویرانیهای سنگین ناشی از جنگ معمولاً منجر به اثرات پایدار بر جسم و روان افراد میگردد. وضعیت بهداشت جانبازان برای پزشکان ایرانی اولویت ویژهای دارد و بهعلت ارتباط تنگاتنگ آن با وضعیت فرهنگ جامعه کمتر میتوان از تجربیات محققین سایر کشورها استفاده کرد. به این منظور تحقیق حاضر با هدف بررسی علایم روانپزشکی در این افراد انجام گرفت. روشها. این تحقیق مطالعهای توصیفی- تحلیلی- مقطعی است که برای مقایسه علایم روانپزشکی جانبازان جسمی و شیمیایی شهرستان مشهد انجام شد. جامعه آماری شامل 200 نفر از جانبازان جسمی و شیمیایی تحت پوشش بنیاد جانبازان بود که بهروش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه مشخصات جمعیتشناختی و SCL-90-R بود. میانگین علایم روانپزشکی با استفاده از نرمافزار SPSS 11.5 و آزمونهای آماری t و آزمون تحلیل واریانس در گروههای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها. در این مطالعه 190 نفر از 200 جانباز مورد مطالعه (95%) GSI بالای خط برش داشتند، یعنی دچار نوعی سایکوپاتولوژی بودند. در جانبازان شیمیایی، بهجز در مقیاس هراس، میانگین نمره کسبشده در کلیه مقیاسها بالاتر از جانبازان جسمی بود. در سایر مقیاسها این تفاوت بین دو گروه معنیدار (05/0> p ) بود. در جانبازان شیمیایی مقیاس خودبیمارانگاری، روانپریشی و هراس بالاترین میانگین را داشت و در جانبازان جسمی نیز خودبیمارانگاری، هراس و پارانویا بالاترین میانگین را دارا بودند. نتیجهگیری. شیوع 95% علایم روانی نشان میدهد که توجه به بهداشت روانی در این افراد اهمیت فراوانی دارد.