احتمال بقای پرسنل رسمی نیروهای مسلح و سایر مراجعین مبتلا به سرطان ‏معده بستری شده در بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) ‏

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

چکیده

مقدمه. سرطان معده جزو سرطانهای شایع در کشورهای در حال توسعه شامل ایران می باشد. در کشورهای ‏علیرغم کاهش بروز سرطان معده در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، سرطان معده دومین علت مرگ و میر ‏ناشی از سرطان در دنیاست به علت طبیعت آرام این بیماری، معمولا بیماران در مراحل پیشرفته تشخیص داده می ‏شوند که منجر به مرگ و میر بالای این بیماری می شود. .در این مطالعه میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان ‏معده که در سالهای 1379 الی 1384 در بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) بستری شده بودند مورد مطالعه قرار ‏گرفت. ‏ مواد و روش ها. تعداد 209 بیمار مبتلا به به سرطان معده بستری شده در بیمارستان بقیه‌الله (عج) ‏تهران در فاصله سالهای 84-1379 به روش سرشماری در این مطالعه وارد شدند. داده های مربوط به یافته‌های ‏هیستوپاتولوژی آنها به همراه مشخصات فردی از پرونده بیمار استخراج شد. پیگیری بیماران از طریق تماس ‏تلفنی، اطلاعات مندرج در پرونده، مراجعه به سازمان ثبت احوال استانهای محل اقامت و محل تولد افراد و یا ‏سازمان ثبت احوال کل کشور انجام شد. با استفاده از روش کاپلان-مایر (‏Kaplan-Meier‏)و جدول بقا (‏‎ ‎Life Table‏) احتمال بقای بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. تاثیر عوامل مختلف در میزان مرگ و میر بیماران ‏با استفاده از مدل آماری ‏Cox regression ‎‏ بررسی گردید. ‏ نتایج. کمی بیش از 20 درصد بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم معده طی سه ماه اول فوت کرده و نیمی از بیماران ‏فقط نه ماه زنده بودند. بقای یک ساله این بیماران 44 درصد و بقای سه ساله و پنج ساله این بیماران نیز به ‏ترتیب 19 درصد و 11 درصد بود. بررسی میزان تاثیر متغیر های مختلف در مرگ و میر ناشی از سرطان معده ‏نشان داد که مرحله پیشرفت سرطان بیشترین تاثیر را در میزان مرگ و میر ناشی از سرطان دارد. با این حال ‏وضعیت پیش آگهی بیماران مطالعه شده در مراحل ‏IB, II, IIIA, IIB‏ تمایز قابل توجهی نداشت. مطالعه 13 ‏بیمارمبتلا به لنفوم معده نشان داد که میزان بقای بیماران مبتلا به لنفوم به مراتب بهتر از آدنوکارسینوم معده می ‏باشد. ‏ بحث. میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان معده در بیماران بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) بسیار ‏پائین بوده و مرحله تهاجم سرطان مهمترین عامل پیش آگهی کننده می باشد. مطالعات آینده نگر برای تعیین ‏دقیق مرحله بیماری و تاثیر ان روی پیش اگهی بیماران نیاز می باشد. ‏

کلیدواژه‌ها