توصیف مقایسه‌ای تاثیر سلنیوم و ویتامین ‏E‏ بر زیر جمعیت‌های لنفوسیتی ‏آسیب دیده از مایکوتوکسین ‏T-2‎

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان

چکیده

مواد و روش کار. تک دوز سم ‏T-2‎‏ به مقدار 2 میکروگرم بر کیلوگرم به یک گروه‏‎ ‎‏5 تایی‏‎ ‎موش تزریق و در ‏زمان‌های مختلف پس از تزریق با استفاده از روش فلوسایتومتری لنفوسیت‌های خون محیطی آنها شمارش شد. سپس ‏سم ‏T-2‎‏ ، سولفیت سلنیوم یا ویتامین ‏E‏ در دو حالت همزمان و غیرهمزمان (به فاصله 24 ساعت از سم) به چهارگروه ‏جداگانه موش تزریق و پس از 24 ساعت تغییر نسبت برخی از زیر جمعیت‌های لنفوسیتی‎ ‎در نمونه‌های خون محیطی ‏مورد بررسی قرار گرفت. ‏ نتیجه‌گیری. کارایی سلنیوم و ویتامین ‏E‏ در رفع عوارض جمعیتی لنفوسیت‌ها برحسب زمان استفاده و نیز نوع ‏زیرجمعیت آسیب دیده متفاوت است و به نظر می‌رسد تزریق سلنیوم بلافاصله پس از مسمومیت با سم ‏T-2‎‏ نسبت به ‏دریافت آن قبل از مسمومیت نتایج بهتری فراهم می‌کند اما سودمندی ویتامین ‏E‏ وقتی بیشتر است که قبل از ‏مسمومیت دریافت شود.‏

کلیدواژه‌ها