گال یکی از بیماریهای انگلی شایع در مراکز پر ازدحام از جمله محیطهای نظامی و انتظامی میباشد. از آنجا که پرسنل نیرویانتظامی به علت وضعیت شغلی خاص خود و نوع مأموریتهای محوله مجبور به زندگی در پادگانهای آموزشی و اردوهای شبانهروزی هستند و شیوع این بیماری رابطه مستقیم با زندگی مشترک در مراکز آموزشی و اماکن فوق دارد و عدم رعایت نظافت فردی میتواند سبب شیوع و تشدید آن گردد . از این رو بر آن شدیم تا شیوع این بیماری را در یگانهای نیروی انتظامی مستقر در کشور مورد بررسی قرار دهیم . در این تحقیق آمار مبتلایان به بیماری گال که به مراکز بهداری نیروی انتظامی واقع در استانهای کشور از اول فروردین 1376 تا پایان اسفند 1378 مراجعه کردهاند مورد مطالعه قرار گرفت . نتایج نشان میدهد که کل افراد مبتلا طی سه سال مذکور 1915 نفر بودند که بیشترین موارد در طی سال 1376، 933 مورد (بالغ بر 49%) بوده است که استانهای هرمزگان، خوزستان و گیلان در طی سه سال ذکر شده بیشترین موارد ابتلاء به گال را به خود اختصاص دادهاند . با توجه به آموزشهای ارائه شده به یگانها و نیز بازرسیهای بهداشتی مکرر شیوع این بیماری در مناطق مرکزی، شرقی و غربی رو به کاهش نهاده است .