مقدمه. موارد ارجاع مصدومین حوادث انفجاری ناشی از مین در مناطق جنگی به بیمارستان بقیه ا... الاعظم«عج» منجر به طراحی و اجرای این تحقیق شد. مواد و روش‌کار. در یک مطالعه گذشته‌نگر 6 ساله از سال 1376 تا 1382 مصدومین حوادث انفجاری مین گروه‌های تفحص که به بیمارستان بقیه ا... الاعظم«عج» ارجاع و بستری شده‌اند، از نظر صدمات عضوی و شدت عوارض مورد بررسی قرار گرفتند. سپس راه‌های عملی جلوگیری از آسیب‌های احتمالی حوادث انفجاری مین در گروه‌های تفحص مورد بررسی قرار گرفت و به منظور پیشگیری از آسیب‌های ناشی از آن راه‌کارهایی ارایه شد. نتایج. 34 مجروح با میانگین سنی 32 سال بعد از اقدامات اولیه درمانی در مکان سانحه در مدت 24 الی 48 ساعت به اورژانس بیمارستان بقیه ا... الاعظم ارجاع و بستری شدند. در این مطالعه 75 درصد مصدومین به صورت مولتی‌تروما و بیشترین آسیب عضوی ناحیه صورت، چشم‌ها بوده که جدی‌ترین آسیب آن نابینایی یا کم بینایی شدید می‌باشد. سپس سایر اندام‌ها که جدی‌ترین آسیب، قطع اندام فوقانی یا کم‌کاری شدید اندام تحتانی می‌باشد. بحث. بیشترین آسیب ناحیه صورت و صدمات چشمی آن که شایع‌ترین و جدی‌ترین آسیب عضوی مجروحین می‌باشد به‌علت ترکش‌های کوچک یا شن‌ریزه‌های حاصل از انفجار می‌باشد. پس از آن اندام‌های فوقانی به‌علت ترکش‌های اصلی و ماده منفجره می‌باشد و اندام‌های تحتانی به‌علت شعاع انفجاری دچار آسیب کمتری می‌باشند. طبق بررسی‌های به‌عمل آمده و وسایل حفاظتی موجود، استفاده از کلاه و ماسک صورت و محافظ دست‌ها می‌تواند فرد را در مقابل 240 گرم T.N.T در فاصله 30 سانتی‌متری محافظت کند و شاهد آسیب‌های جدی چشم‌ها و اندام‌های فوقانی نخواهیم بود. لذا، بایستی دو اصل سرلوحه کار گروه تفحص در میدان مین باشد: یکی اجتناب از قرارگرفتن در موقعیت انفجاری و دوم استفاده از وسایل حفاظت کننده صورت و اندام‌های فوقانی.
)