TY - JOUR ID - 1000489 TI - مورچه گزیدگی نیروهای نظامی در سه جزیره ایرانی ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک JO - طب نظامی JA - JMM LA - fa SN - 1735-1537 AU - خوبدل, مهدی AU - اکبرزاده, کامران AU - جعفری, حسین AU - مهرابی توانا, علی AU - موسوی جزایری, علی AU - رفیع نژاد, جواد AU - ایزدی, مرتضی AU - علی اکبر اصفهانی, علی AU - جهانی, یونس AU - نوبخت, محمد AU - بهمنی, محمد مهدی AU - رحیمی, مرتضی AD - Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 14 IS - 2 SP - 155 EP - 162 KW - کلیدواژه ها: مورچه نیش زن KW - خلیج فارس KW - نظامی KW - ایران KW - ابوموسی KW - تنب بزرگ و کوچک DO - N2 -   چکیده   اهداف: مورچه‌هایی که توانایی گزش و نیش‌زدن و تزریق سم به بدن انسان را دارند، تحت عنوان مورچه‌های نیش‌زن نامیده می‌شوند. این مطالعه با هدف شناسایی و تشخیص مورچه­های نیش­زن، بررسی شیوع نیش­خوردگی و عوامل اپیدمیولوژیک مرتبط با آن در سه جزیره ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی انجام شد.   روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی از بهمن سال 1388 تا تیر 1389 در سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی روی 318 نفر نظامی که به‌روش تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. صید مورچه­های نیش­زن با روش صید فعال و دستی صورت گرفت. تعیین شیوع و وضعیت مورچه ­ گزیدگی به کمک تکمیل پرسش‌نامه انجام شد. داده­ها با روش­های آماری توصیفی و آزمون­های استنباطی شامل آزمون مجذور کای، من­ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن و گاما به­کمک نرم­افزار SPSS 12 انجام شد.   یافته­ها: گونه مورچه نیش­زن، پاکی­کوندیلا سنارنسیس مایر، 1862 تعیین شد. شیوع مورچه‌گزیدگی به­طور میانگین، 1/70% برآورد شد و شیوع فصلی آن در سه جزیره دارای الگوی یکسان و در بهار و تابستان شایع­تر بود. 4/84% از موارد نیز در اندام­های حرکتی بود. مهم‌ترین علایم شامل احساس درد، خارش شدید و التهاب موضع و در برخی موارد با تشکیل تاول همراه بود. نتیجه­گیری: مورچه­گزیدگی در جزایر مورد مطالعه اگرچه خطرناک نبوده و به شوک و مرگ منتهی نمی­شود، ولی باعث ایجاد درد و خارش و سوزش زیاد و نیز سلب آسایش و کاهش کارآیی سربازان می­شود، بنابراین اقدامات پیشگیرانه و نیز کنترل این مورچه­ها می­بایست انجام گیرد. UR - https://militarymedj.bmsu.ac.ir/article_1000489.html L1 - https://militarymedj.bmsu.ac.ir/article_1000489_016e8f5ef11cdeb83b67da501b454724.pdf ER -